Ερωτεύτηκα τον λάθος άνθρωπο

Καθόλου σπάνια, οι γυναίκες αξιολογούν τους αγαπημένους τους με τον πιο ευνοϊκό και εξυπηρετικό τρόπο: να τον κάνουν να είναι όπως θέλουν! Συχνά εθελοτυφλούν σε όσα το περιβάλλον βλέπει ξεκάθαρα.

Ερωτευόμαστε τον λάθος άνθρωπο για πάρα πολλούς και πολύ προσωπικούς λόγους:

Α. Ερωτευόμαστε ένα άνδρα αποκλειστικά και μόνο για την ωραία εμφάνισή του. Συνδέουμε το προνόμιο της φυσικής ομορφιάς με τα στοιχεία χαρακτήρα. Ετσι, φαντασιώνουμε ότι ένας ωραίος άνδρας είναι κατ΄ανάγκη κοινωνικός, δυναμικός, αποφασιστικός, εργατικός ή γενναιόδωρος κλπ.
Όμως, η λογική μας «αντιστέκεται» σ΄αυτή την αδικαιολόγητη μονομέρεια, με αποτέλεσμα να εφευρίσκουμε φαντασιακά προτερήματα και παραβλέπουμε υπαρκτά μειονεκτήματα . Αγνοούμε τα αρνητικά σήματα, αν και μιλούν από μόνα τους, δεν θέλουμε να τα ακούσουμε.
.Είναι άξιο απορίας πως πολλές και συχνά πανέξυπνες γυναίκες βρίσκουν τόσες πολλές δικαιολογίες για να μη δουν κατάματα ότι αυτά που βλέπουν εξυφαίνονται μόνο στο χώρο του μυαλού τους, μόνο και μόνο γιατί γοητεύθηκαν από την εμφάνιση ενός άνδρα.

Β. Αλλος λόγος είναι μια εξαρτητική προσωπικότητα γυναίκας. Συνήθως προσκολλάται σ΄ένα άνδρα επειδή και μόνο επιθυμεί να είναι οπωσδήποτε με κάποιον.

Γ. Ο φόβος της μοναξιάς. Οι γυναίκες κυριολεκτικά υποφέρουν από την « απουσία» του άνδρα στη ζωή τους και καταλήγουν να δημιουργούν σχέσεις « υψηλού κόστους», με φτωχά αποτελέσματα.

Δ. « Χημεία». Λέει πολλά, αλλά όχι όλα.
Η χημεία, δηλαδή εκείνο το «μείγμα» που περιλαμβάνει την σωματική έλξη αλλά και το ψυχικό υλικό από τις εμπειρίες των σχέσεων στο παρελθόν, την πατρική οικογένεια και γενικότερα τα μοντέλα σχέσεων , με τα οποία είμαστε εξοικειωμένοι, δεν είναι καθόλου αρκετά για να διατηρηθεί η σχέση. Χρειάζεται κόπο και αυτογνωσία, φροντίδα του εαυτού αλλά και του άλλου, για να κρατηθεί το πάθος, να αναπτυχθεί μια βαθιά και πραγματική οικειότητα και να διατηρηθεί η δέσμευση.

Η καλύτερη προφύλαξη από μια λανθασμένη επιλογή ερωτικού συντρόφου είναι η αυτογνωσία, η αυτοπεποίθηση, η αυτονομία και η διαχείριση του φόβου της μοναξιάς. Να γνωρίζουμε ποιές ακριβώς είναι οι επιθυμίες μας, πάντα σε ρεαλιστικό επίπεδο. Τι θέλω, πως το θέλω, από τί μπορώ να παραιτηθώ και από τί όχι. Αν π.χ οι διαφορές βρίσκονται στο χώρο των αξιών, όπως είναι η τάση ενός άνδρα να έχει πολλαπλή σεξουαλική δραστηριότητα , η αδυναμία του να δεσμευτεί, η εγωκεντρικότητα, δεν παίρνουν διαπραγμάτευση. Άλλες διαφορές που εμείς κρίνουμε ως δευτερεύουσες, μπορούν να γίνουν θέματα διαλόγου και, εφόσον υπάρχει καλή πρόθεση και κοινή επιθυμία δέσμευσης, ασφαλώς μπορούν να ξεπεραστούν με αμοιβαία βήματα αλλαγής και προσέγγισες.

Συχνός έλεγχος και επαναπροσδιορισμός των αναγκών, που καλύπτει ή δεν καλύπτει η σχέση. Οι ανάγκες μας μέσα στον χρόνο αλλάζουν, όπως αλλάζουμε κι εμείς. Δεν είναι κακό να γίνεται διάλογος πάνω σε νέες επιθυμίες, σχέδια και αντιλήψεις των σχέσεων και της ζωής.

Καλή οριοθέτηση στις σχέσεις σημαίνει όχι υπερβολική δοτικότητα, ανοχή και κατανόηση, σε βάρος των δικών μας επιθυμιών. Τα ασαφή και ελαστικά όρια άλλοτε οδηγούν σε εκρήξεις και πιο συχνά μετατρέπουν την αρχική ερωτική φλόγα σε ανιαρή και βαρετή σχέση.

Και φυσικά, να μην προσπερνάμε πράγματα που μας έχουν ενοχλήσει από τον φόβο της μοναξιάς ή της διάλυσης της σχέσης. Πολλές φορές η εμμονή και το πείσμα σε μια τέτοια αναζήτηση κρύβει ένα άγχος από την αναζήτηση της δέσμευσης, μια αδυναμία να έχει μια γυναίκα ρεαλιστικές προσδοκίες και να παίρνει χαρά από αυτές και όχι από τις φαντασιώσεις της.

Μαρία Λασσιθιωτάκη
www.selftherapy.gr