Η «γυναικεία» εργασία αμείβεται λιγότερο!

Μερική απασχόληση και άνιση μεταχείριση στις οικονομικές απολαβές

Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας. Ως «αμοιβή» ορίζονται οι πάσης φύσης μισθοί και αποδοχές και όλα τα οφέλη που παρέχονται άμεσα ή έμμεσα από κάθε πηγή, σε χρήματα ή σε είδος, από τον εργοδότη στον εργαζόμενο, εξαιτίας ή και με αφορμή την απασχόληση του τελευταίου. Ωστόσο, δεν παύουν να υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες αυτό δεν τηρείται.

Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εργάζονται με μειωμένο ωράριο και να υπερεκπροσωπούνται σε επαγγέλματα που αμείβονται λιγότερο καθώς, εξαιτίας των καθηκόντων τους στην οικογένεια, αναγκάζονται να δεχτούν θέσεις μερικής απασχόλησης . Η συγκεκριμένη μορφή απασχόλησης οδηγεί σε έμμεσες διακρίσεις σε βάρος των εργαζόμενων γυναικών και διέπεται από ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά:

·         Πρόκειται για θέσεις που συντηρούν τις «παραδοσιακές» γυναικείες εργασίες (υπάλληλος γραφείου, αποκλειστική νοσοκόμα, πωλήτρια, τηλεφωνήτρια, καμαριέρα, καθαρίστρια) ενισχύοντας τον έμφυλο καταμερισμό εργασίας σε βάρος των γυναικών. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη ειδίκευση και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη διάκριση ανάμεσα σε «γυναικεία» και «ανδρικά» επαγγέλματα, πρόκειται για διάκριση η οποία αμβλύνεται τα τελευταία χρόνια και επανέρχεται μέσω της συνεχώς αυξανόμενης μερικής απασχόλησης.

·         Οι εργασίες μερικής απασχόλησης είναι συνήθως χαμηλά αμειβόμενες.

·         Οι  μερικά απασχολούμενοι αποτελούν μια κατηγορία εργαζομένων των οποίων τα νομικά δικαιώματα υστερούν έναντι εκείνων των εργαζομένων με κανονική απασχόληση.

Μέσος όρος της διαφοράς των συντάξεων στο συνολικό εισόδημα των συντάξεων, 2011

Συνταξιοδοτικό χάσμα μεταξύ των φύλων-Έκθεση ΟΟΣΑ

Στην Ελλάδα σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ σε μέτρηση του 2013 το ποσοστό των απασχολούμενων κατά μερική απασχόληση ανά φύλο αντιστοιχεί στο 15,6% για τις γυναίκες και στο 6,54% για τους άντρες.

Δεδομένου ότι οι συνταξιοδοτικές παροχές συχνά συνδέονται με τις αποδοχές, η διαφορά στο προφίλ εργασιακής σταδιοδρομίας μεταξύ ανδρών και γυναικών μπορεί να οδηγεί σε μεγάλη ανισότητα μεταξύ των φύλων στην καταβολή των συντάξεων. Επιπλέον, σε σχέση με τα απαιτούμενα χρόνια εργασίας τους, γυναίκες μεγάλης ηλικίας ενδέχεται να μην πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις ανταποδοτικού χαρακτήρα και κατά συνέπεια να λαμβάνουν από τα ασφαλιστικά ταμεία μειωμένες και μη ανταποδοτικές συντάξεις γήρατος.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών του ΟΟΣΑ και των Ηνωμένων Πολιτειών, οι πληρωμές των συντάξεων σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω ήταν 28% χαμηλότερη, κατά μέσο όρο, για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Οι διαφορές είναι μεγαλύτερες στη Γερμανία, όπου η διαφορά των συντάξεων είναι σχεδόν 45%, ακολουθούμενη από το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία, ενώ στην Εσθονία, η διαφορά των συντάξεων είναι μικρή. Στην Ελλάδα ο μέσος όρος της διαφοράς των συντάξεων για το γυναικείο φύλο αγγίζει το 25,1%. 

Πηγή: http://www.oecd.org/gender/data/employment.htm

Επιμέλεια: Σταύρακα Δήμητρα

To άρθρο δημοσιεύθηκε στο πρώτο τεύχος του #Μωβ_πορτοκάλι